Voor veel mensen een nachtmerrie: het pocheren van een eitje. Het wit dwarrelt door de hele pan en stolt als een nest van witte rubber draden… Tóch is zo’n eitje onmisbaar op je caesar salad, voor over je spinazie of asperges of als eggs benedict voor een vaderdag ontbijtje.
Hieronder het geheim van de smid, eh… ridder. Godfried laat je horen hoe je probleemloos eieren pocheert.

Wat heb je nodig?

• zoveel eitjes als je wenst te pocheren
• scheut natuurazijn
• zout
• pannetje met water
• schuimspaan
• keukenpapier

Zet een pannetje met water op het vuur en breng het aan de kook. Zodra het kookt zet je het vuur zachter, zodat het water nét niet bubbelt, maar tegen de kook aanblijft. Voeg zout toe en een scheutje (ongeveer een eetlepel) azijn. Niet té veel, want dat ga je proeven, maar net genoeg om het eiwit sneller te laten stollen.

En nu het belangrijkste: neem een kakelvers eitje! Alleen dan blijft het eiwit netjes bij elkaar. Tik het voorzichtig kapot in een klein kommetje en zorg dat je het zo min mogelijk verstoort. De dooier mag absoluut niet beschadigen en het wit moet zo min mogelijk bewogen worden.

Roer met een lepel langs de rand van de pan om het water in een draaiende beweging te brengen en laat dan vervolgens het eitje voorzichtig in het centrum van de ontstane draaikolk glijden. Je zult zien dat het eitje keurig in het midden blijft liggen en dat het eiwit zich er omheen draait en al heel snel begint te stollen.

Zet de timer op 3 minuten als je eitjes niet uit de koelkast komen. Uit de koelkast heb je langer nodig en als je in de bergen bent ook, vanwege het lagere kookpunt bij een lagere atmosferische druk. (Op de Mount Everest kookt het water al bij 69 graden; ik raad bergbeklimmers dus aan proefondervindelijk vast te stellen wat dan de pocheertijd is;-))

Zorg dat het water niet bubbelt en net onder de kook blijft. Na 3 minuten schep je met een schuimspaan het eitje uit het pannetje. Laat even uitlekken boven de pan en leg het daarna voorzichtig neer op een stuk keukenpapier. Dep droog. Eventuele eiwit flubbers kan je voorzichtig wegknippen. Serveer het eitje omgekeerd, de onderkant is namelijk altijd mooier. Druppel er eventueel wat olie op om het ei te laten glanzen. Azijn heeft namelijk wel de neiging het oppervlak wat ruw te maken.

Nou, huuphuuphuup, dit was de truc!
Niets meer om bang voor te zijn in de keuken (mayonaise en hollandaise pakken we ook nog een keertje aan).

Tot de volgende keer, met een kus van Godfried.