“Een tatoeage geeft aan mij de boodschap: Ik heb lak aan alles en iedereen” schreef Renee Braams in haar column in de Volkskrant van zaterdag. Dit lijkt aan te sluiten bij de mening dat een tatoeage iets is voor criminelen, zeelieden en rouwdouwers. Toch lijkt de tatoe in Amsterdam aan populariteit te winnen. Ook op de universiteiten, in de bibliotheken en in de parken is de tatoeage steeds vaker een geaccepteerde manier van zelfexpressie. Bij Ritme van de Stad  vragen we ons af hoe dat door de jaren heen verandert is en met wie kunnen we daar beter over praten dan met Henk Schiffmacher.