Vergeet mijn naam. Ha, zeg dat wel met zo’n naam: Me’shell Ndegeocello. Want wat is dat een fantastische naam om je tong over te breken. Zo af en toe komt die naam langs in Kunst & Cultuur op Vrijdag- op velerlei creatieve manieren uitgesproken! De presentatrices Amber en Fabiola ‘haten’ mij erom want hoe moet je die naam in godsnaam uitspreken? Musjel Undegeotsjelloo! Een naam, die men dus juist NIET moeten vergeten. Deze dame maakt namelijk prachtige muziek, jazzy, donker, dance, zwoel, eigenzinnig. Het “Forget my name”-advies komt dan ook alleen maar van haarzelf, het is namelijk de titel van de song die om 15.04 uur bij Fabiola klinkt in Kunst & Cultuur op vrijdag. “If you love me, forget my name”. 

Me’shell Ndegeocello, ik herhaal die naam maar even. Van een dame die trouwens maar gewoon als Michelle Lynn Johnson ter wereld kwam augustus 1968 in Berlijn, als kind van een saxofonist, die daar gestationeerd was in het Amerikaanse leger en een verpleegster.

Toen ze 17 werd en ze de muziekbizniz in wilde vond ze het tijd voor een opvallender naam die ook beter bij haar zou passen. Michelle werd Me’shell en haar achternaam liet ze maar helemaal voor wat hij was. Dat werd Ndegeocello, wat naar eigen zeggen :’zo vrij als een vogel’ betekent in het Swahili. De keuze voor deze naam had misschien te maken met haar eigen androgyne persoonlijkheid: dat zij zelf uit wilde maken op wie ze wilde vallen, mannen en/of vrouwen. Wat voor muziek zij zélf wilde maken, wat voor rol zijzelf in de muziekwereld wilde spelen. Zo vrij als een vogel, alle keuzes open. Dus werd het álles; hiphop, funk, soul, R&B, jazz en reggae, allemaal in een eigen mal gegoten, voorzien van hyperpersoonlijke teksten.
Eind jaren tachtig solliciteerde zij naar de functie van bassist in Living Colour, een toen zeer succesvolle keiharde funk/hardrockband. Zij werd het tot haar grote verdriet niet.

Zij ging solo verder en bracht in 1992 haar eerste zwaarfunkende cd uit: “Plantation lullaby”. Zij had diverse grote hits, onder andere met Bill Withers’ “Who is he (and what is he to you?)”. Zij verzorgde bas én de rap op Madonna’s “I’d rather be your lover” als vervangster voor Tupac Shakur omdat deze toenmalige (1994) geliefde van Madonna een strafblad bleek te hebben en dát vond Madonna niet fijn- of haar platenmaatschappij niet.
Zij speelde bas op albums van onder andere de Rolling Stones, Basement Jaxx, Alanis Morissette. Zij werd tien keer genomineerd voor een Grammy award. Zij is kortom geen kleintje.

Kom haar cd’s lenen op de Multimedia-afdeling van de OBA op het Oosterdokseiland, luister naar haar en vergeet haar naam nooit meer! En leen meteen weer eens Living Colour, Madonna en Tupac Shakur.

Voor meer verhalen over muziek Metha’s Muziek en op de OBA website Metha’s Muziekblog, deze keer over Leoanrd Cohen.