Deze week in Uitgelicht de Beatles met ‘Happiness is a warm gun’. Dit is mijn favoriete Beatlesnummer. En waarom juist nú, die Beatles? Omdat zij de favoriete band zijn van mijn Oba-, blog- en radiocollega Leo Willemse, die vandaag viert dat hij 40 jaar bij “de saak sit”. De ‘saak’ is de Openbare Bibliotheek Amsterdam. Dat is een feestje waard en dat gaat hij ook krijgen, vanmiddag.

Leo is op radio Amsterdam FM bekend onder meer door het wekelijkse Boekenblog dat hij trouw vult tussen half vier en vier uur op 106.8 fm. Leo doet dat al jaren en hij doet dat zoals hij is: relaxed en goedgemutst, warmstemmig en vol humor. Eens per maand doet hij ook de muziekprogrammering voor Kunst & Cultuur op Vrijdag, de laatste vrijdag van de maand. Dan klinkt er onveranderlijk americana in de ether. Of Goud van Oud, Leo is een fervent fan van de Top 2000 aan het eind van elk jaar. Nick Cave, Stromae, wereldmuziek anders dan Britse…hmmm. Electronisch? Brrr. Leo houdt van mooi, gezellig, goed gemaakt maar niet al te vreemd! Soms waagt hij zich wel eens aan iets waar ik erg enthousiast over ben in een blog maar dat bevalt zelden geloof ik.

Leo’s persoonlijkheid associeer ik wel met losse woorden uit die Beatles’ titel: happiness & warm. Want dat is hij: een happy & warm guy. De titel in zijn geheel… zou ik niet weten, moet u Leo zelf maar vragen…:-)))

Ik weet wel dat John Lennon, toen hij deze song voor het Beatles’ ”White Album” pende, ongelooflijk verliefd was op Yoko Ono en aan bijna niets anders dacht dan aan de happiness van zijn warm gun en hoe die gun zijn Yoko ook happy maakte. Zoals dat gaat als je stapelverliefd bent.

Wat de song zo heerlijk maakt -behalve de verliefdheid die er werkelijk afspat- is de enorme mate van variatie en werkelijk élke variatie is fijn. “She’s not a girl who misses much, toodeedoodeedoodoo OH Yeah!” “Oooh…hoezo dat?” denk je dan en je zit meteen op het puntje van je stoel, want je wilt óók niets missen als girl- nietwaar? Wat een binnenkomer! Maak me nieuwsgierig, ja?! Uitleg volgt meteen in een ander thema dat de spanning fijn opbouwt: “She’s well acquainted with the touch of the velvet hand like a lizard on a widowpane”. Volgt wéér een ander thema. “I need a fix ‘cause I’m going down”- de spanning stijgt haast ontoelaatbaar en dat nota bene in een walsje! “Mother Superior jump the gun” smeekt hij een paar maal en dannnn komt het, het prachtig gezongen doowop-achtige refrein, als de ultieme bevrijding (zullen we het hier maar netjes noemen): “Happiness is a warm gun bang bang shoot shoot” en de explicatie waarom happiness een warm gun is: “When I feel my finger on your trigger”…ach, luister zelf maar lekker. Om dan te concluderen: “I know nobody can do me no harm” en dat vind ik zoveel malen ontroerender dan “Why don’t we do it in the road? Nobody will be watching us”…oh nee? Als je Paul McCartney bent?

Wat een song! Mijlenver verwijderd van de vaudeville van ‘Ob la die ob la da’ of god beware: die enorm vervelende lange slingerende weg. Bam. Stoutigheid, recht in je gezicht. Het zou natuurlijk echt over het gevoel kunnen gaan dat je zou kunnen hebben als je net je pistool letterlijk afgeschoten hebt en hoe veilig je je daarmee voelt. Maar dan zou ik mijn John Lennon niet kennen.

Die stem van John Lennon. Hij bezat mijn favoriete stem aller tijden. Hij eindigt nog boven Bob Dylan. Ik was er echt kapot van toen hij neergeschoten werd. Juist hij, die dit lied gemaakt had. De stomme dierbare lastpak. Het EGO. Het sarcastische sekreet- je hoort het er allemaal aan die stem af. Maar ook: de lieverd, het kleine jongetje, de eeuwig zoekende, de speelse geest, het scherpe intellect. Mijn favoriete Beatle.

Wie was en is de jouwe, Leo? Ik schat zo in Paul McCartney. Hoe mooi en getalenteerd en ongelooflijk muzikaal die ook was en hoe lekker die ook kon rocken -ik was vroegûh als 12-jarige namelijk zóóó verliefd op Paul- heb ik al heel lang liever de onzekerheid en onveiligheid van John.

Daarom deze song. Voor jou Leo. Op jouw feestdag. Een beetje schuurpapier in het verder stralende, lovende zoet dat je ongetwijfeld ten deel zal vallen.

Om ongeveer 15.04  uur klinkt hij bij Beitske in Kunst & Cultuur op Vrijdag op Amsterdan Fm: “Happiness is a warm gun”.

En natuurlijk heeft de OBA alles van de Beatles. In mono en stereo. Te leen voor een luttele euro per stuk.

Voor meer Metha’s Muziek over The Beatles klik hier en/of hier.