Colombia is voor vele mensen synoniem aan cocaïne, geweld en FARC, Tanja Nijmeijer, armoede, narcotica.
In het gunstigste geval nog bekend door de salsa: hitsige besnorde machomannetjes die driftig om kortgerokte sexy schoonheden heen dansen. 
Alles is waar, de cliché’s en de vooroordelen. Maar de keerzijde is net zo waar. Een prachtig land waar gewone luitjes leven als u en ik. Ze dansen waarschijnlijk alleen een stuk beter dan u en ik maar verder zijn ze net zo verwikkeld in de ups en downs van alledag- toegegeven, de downs zijn daar dwingender aanwezig dan de ups. Wat de drijfveer om er toch wat van te maken ook een stuk heftiger maakt. Vandaar de noodzakelijkheid van muziek. En waarschijnlijk klinkt de muziek daarom ook zo levenslustig. Pluk de dag. Morgen kan een heel ander verhaal zijn.

Vandaag begint het eerste uur van Kunst & Cultuur op Vrijdag met twee muziekjes uit Colombia. Ter ere van de Colombiaanse achtergrond van zowel presentatrice Fabiola én haar gaste Raquel, kunstenares.
De tracks weerspiegelen en vertegenwoordigen mooi de bevolkingsgroepen die Colombia rijk is én alle stijlen van muziek die dat opleverde: onder andere salsa, vallenato, cumbia en champeta.

De eerste track is van de groep Bomba Estéreo, die een opzwepende mestizomix maken van dance, electronica en hiphop vermengd met muzikale invloeden van de oorspronkelijke bewoners van Colombia, die men ooit voor het gemak maar ‘índianen’ noemden.
Het lied heet “Huepaje” wat zoiets betekent als”Jippie!” en bezingt de lof van Colombia, dat nog wel wat anders in petto heeft dan geweld en strijd. Dans, muziek en de levenslust van de mensen, onder andere.

De tweede track is van ChocQuibTown, een groep met leden uit de AfroColombiaanse bevolkingsgroep. Hun muziek is wat heftiger, urban, misschien omdat het mannelijke deel van de groep wat nadrukkelijker de boventoon voert- in dit nummer tenminste. Allebei de groepen bestaan trouwens uit twee mannen en een vrouw en allebei de groepen geven in hun teksten blijk van grote maatschappelijke betrokkenheid en idealisme.
Zij vragen zich af waar ze vandaan komen: “De donde vengo yo”. Maar waar ze ook vandaan kwamen, wat ze ook geleden hebben en moesten overwinnen: ze overleefden. Ook al heeft de hele wereld alles en zij nog steeds niets: ze overleven en leven en zijn daar trots op.

Hoe dan ook, fijne, zonnige muziek van beide groepen, die aanzet tot dansen en die u allemaal nog kunt lenen op de Multimedia afdeling van de OBA op het Oosterdok. Ook salsa in alle soorten en maten, vallenatos, cumbias en champeta. Evenals Shakira en Juanes, ook Colombianen.

Meer over muziek valt er te lezen in Metha’s Muziek.